‘De kiezer maakt wel uit wie deskundig is’

By WHE van Ewijk on May 10, 2012 — 4 mins read

Marcel Wintels, foto: ANP.
Marcel Wintels, foto: ANP.

(De Volkskrant) Met zijn kandidatuur voor het lijsttrekkerschap van GroenLinks toont Tofik Dibi zich de vleesgeworden nieuwe politicus die zijn partij volledig opengooit.
Het land was weer eens te klein toen de kennelijke kandidatuur bekend werd van de 31-jarige Tofik Dibi voor het lijsttrekkerschap van GroenLinks. Dibi zou te jong zijn, te onervaren en dus niet geloofwaardig om een partij als GroenLinks van de slechte peilingen te verlossen. En Jolande Sap had het toch goed gedaan? Neemt iemand een keer verantwoordelijkheid voor de Kunduzmissie en voor de bezuinigingen, is het weer niet goed.

Toen onderwijsbestuurder Marcel Wintels zich kandidaat stelde voor het lijsttrekkerschap van het CDA, schreef oud-Kamerlid Annie Schreijer-Pierik in de Volkskrant (26 april) dat Wintels alvorens de partij te gaan leiden maar beter eerst stage kon gaan lopen. Politiek is blijkbaar een vak, en buitenstaanders hebben er niets te zoeken.

Opvallend is dat al deze vakmannen en vakvrouwen niet in staat zijn de middenpartijen nieuwe energie te geven. De Groningse vakman en oud-gedeputeerde Henk Bleker heeft de oplossing. Hij wil van het CDA een volkspartij maken waar mensen van alle leeftijden en geloven zich thuis voelen. Alle CDA’ers en kiezers in het land moeten weer meedoen met de politiek, legde de vakman ons uit. Maar uit alle beroepsmatige standaardzinnen viel tot nu toe niet op te maken hoe Bleker deze volkspartij vorm wil geven.

Middenpartijen

Willen de middenpartijen dat de jonge generatie hun de rug niet toekeert, dan zullen ze politiek niet meer als een beroep moeten zien en het partijbestuur niet meer als de vakbond die de beroepspolitici beschermt. Niet Schreijer-Pierik bepaalt of Wintels stage moet lopen, en niet het partijbestuur van GroenLinks bepaalt of Jolande Sap er goed aan heeft gedaan de Kunduzmissie te steunen. De kiezers bepalen dat, en Dibi begrijpt het.

Mona Keijzer en Sybrand van Haersma Buma na afloop van het CDA lijsttrekkersdebat. Uiteindelijk werd Buma door de leden van het CDA gekozen tot lijsttrekker. Foto: ANP, Evert Jan Daniëls.
Mona Keijzer en Sybrand van Haersma Buma na afloop van het CDA lijsttrekkersdebat. Uiteindelijk werd Buma door de leden van het CDA gekozen tot lijsttrekker. Foto: ANP, Evert Jan Daniëls.

Daardoor is Tofik Dibi de vleesgeworden nieuwe politiek. Uit het lef van zijn kandidatuur alleen al blijkt dat hij een getalenteerd politicus is. Het moet juist Bernard Wientjes, die zich afgelopen weekend in NRC Handelsblad nog beklaagde over het gebrek aan visie en deskundigheid van politici, als muziek in de oren klinken: Dibi is een deskundig man. Hij begrijpt dat we de jeugd alleen weer bij de politiek kunnen betrekken als we de partijen volledig opengooien. Ieder afzonderlijk Kamerlid moet zijn eigen kandidatuur verdienen in primaries. De kiezers maken zelf wel uit wie deskundig is of niet.

Alles wijst erop dat het oude systeem zich in de loopgraven terugtrekt: het uitblijven van democratische vernieuwing; de Blekers in deze wereld die over volkspartijen blijven praten zonder voor meer lokale democratie te gaan; CDA’ers die in een ontkerkelijkt Nederland de ‘C’ willen behouden zonder te kunnen zeggen waarom; Jetta Klijnsma die de vakbond waar niemand meer lid van is, wil vernieuwen door hem weer ‘leuk en gezellig’ te maken.

De vertegenwoordigers van het oude systeem willen hervormen door te behouden.

De vertegenwoordigers van het oude systeem willen hervormen door te behouden. Ze vrezen democratie en het volk als een paard van Troje. Ze tonen daarmee hun gebrek aan deskundigheid over wat jongeren willen. Als politiek een beroep is, dan zijn deze politici kwakzalvers.

Toegegeven, de middenpartijen doen hun best door lijsttrekkersverkiezingen te organiseren, maar de debatten zijn nog te tam. Bovendien zien we bij het CDA en de PvdA dat de verouderde leden hondstrouw zijn. Ze neigen naar bestaande wethouders, mannen en vrouwen van middelbare leeftijd die al hun sporen in de politiek hebben verdiend. En zo regeert de oude politiek door, met een nieuw sausje. Leden leggen zichzelf een schijnverkiezing op door niet voor een ander geluid open te staan.

Frankrijk

Afstudeerklas van het ENA, 1980. Met o.a. François Hollande (nu president), Ségolène Royal (minister) en Dominique de Villepin (oud-premier).
Afstudeerklas van het ENA, 1980. Met o.a. François Hollande (nu president), Ségolène Royal (minister) en Dominique de Villepin (oud-premier).

Dit doet denken aan Frankrijk, waar socialistische en conservatieve politici allemaal door het nog door generaal De Gaulle opgerichte Ecole Nationale d’Administration opgeleid zijn. Toch gek voor een land dat enkele jaren voor Napoleon nog bestuurd werd door grote assemblées, en waar de discussie gevoerd werd in salons en cafés in plaats van op een staatsschool. Er is bijna geen Fransman te vinden die de ‘ENA’ niet het monopolie toedicht voor het afleveren van politiek talent. Precies zo geloven Nederlandse partijleden in de partij als filter en opleider van onze politieke elite en bevestigen ze zelfs in ‘open verkiezingen’ de gevestigde orde.

Dit kan worden opgelost als naast Dibi ook andere Kamerleden van GroenLinks, medewerkers, leden en geestverwanten zich kandidaat stellen voor het partijleiderschap. Dan zullen we zien of de beroepspolitici zo deskundig zijn dat ze het electoraat in een verkiezing kunnen overtuigen. Dan zullen Kamerleden weten wat de Nederlanders die geen lid zijn van een politieke partij (97 procent) al wisten: de politiek is geen beroep, maar een taak van alle burgers gezamenlijk.

WILLEM VAN EWIJK

Posted in: Opinie